Μία μέρα πριν τον μεγάλο προημιτελικό του Τορίνο.ας μπούμε στη ψυχολογία των οπαδών των δύο ομάδων.Μετά από παρακίνηση του φίλου της Ρεάλ,ανταλλάξαμε ερωταπαντήσεις και σας τις παρουσιάζουμ.Στο Part 1 βρίσκονται οι ερωτήσεις του φίλου της Ρεάλ,ενώ στο Part 2 οι ερωτήσεις οι δικές μου.
PART 1
1) Κάτι πιο γενικό για αρχή. Τι σημαίνει Γιουβέντους για σένα; Πως και ξεκίνησες να υποστηρίζεις Γιουβέντους και τι σημαίνει αυτό σήμερα για σένα;
Γιουβέντους σημαίνει δύναμη.Σημαίνει αρχοντιά,σημαίνει απόλυτη οργάνωση.Σημαίνει ελαχιστοποίηση του λάθους και βορειοιταλική φινέτσα.Μιλάμε για μια ομάδα που κατά κανόνα χάνει ελάχιστα ματς τη σεζόν.Αυτό είναι σπάνιο και δεν κερδίζεται εύκολα.Είναι θέμα DNA.O έρωτας με το ιταλικό ποδόσφαιρο ήρθε στο Μουντιάλ του 1994 με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο σε ηλικία 10 ετών.Ο χαμένος τελικός είναι η πρώτη ανάμνηση που έχω από τον εαυτό μου να βουρκώνει.Δύο χρόνια μετά,ο πατέρας μου πήγε ένα επαγγελματικό ταξίδι και με ρώτησε τι θέλω για δώρο.Του είπα μια φανέλα του Μαλντίνι ή μια του Ντελ Πιέρο.Μου έφερε μια του Ντελ Πιέρο.Από εκεί και πέρα και από ηλικία 12 ετών ξεκίνησε ο..έρωτας.Άρχισα να παρακολουθώ,όσο μπορούσα σε εποχές χωρίς
ίντερνετ.Σηκώσαμε κ το Champions League εκείνη τη χρονιά και έδεσε το γλυκό.Σε αντίθεση με τους περισσότερους η δικιά μου αγάπη ξεκίνησε από τον εθνική Ιταλίας,πήγε στη Serie A και κατέληξε στη Γιούβε.
2) Πως πιστεύεις ότι θα παραταχθεί η Γιουβέντους την Τρίτη και με ποια λογική; Ποιο θα είναι τα σχέδια του Αλέγκρι; Εσύ θα έκανες κάτι διαφορετικό?
Δεν περιμένω καμία έκπληξη από τον Αλέγκρι την Τρίτη.Οτι σύστημα και να παρατάξει δεν έχει διαφορά.Η φιλοσοφία είναι η ίδια.Συμπαγής ομάδα στα μετόπισθεν και χτυπάμε την κατάλληλη στιγμή σαν κόμπρα στην επίθεση.Ειδικά φέτος που η ομάδα έχει πρόβλημα στο κέντρο απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους,η κατοχή δεν είναι το ζητούμενο.Ποιότητα υπάρχει και η ζημιά μπορεί να γίνει ανα πάσα στιγμή,ακόμα και σε ένα άσχημο βράδυ.Τη διαφορά την κάνουν οι παίκτες και το σε πόσο καλή βραδιά θα βρεθούν.Φάνηκε και στο Λονδίνο με την Τότεναμ αυτό.Εγώ δεν είμαι προπονητής και δεν έχει καμία σημασία τι θα έκανα.Δεν αντεχω τους προπονητές του καφενείου.
3) Ποιόν παίχτη από τη Ρεάλ θα έπαιρνες να παίξει με εσάς σε αυτά τα 2 παιχνίδια και γιατί; Ποιόν παίχτη θα έπαιρνες από τη Ρεάλ με 5ετές συμβόλαιο και γιατί;
Προφανώς τον Κροος γιατί εμείς φέτος δεν έχουμε κάποιον τέτοιο ποδοσφαιριστή στο κέντρο.Αν είχαμε έναν Κρόος,η ομάδα θα είχε σαφώς πιο ισορροπημένη εικόνα και μεγαλύτερα διαστήματα καλού ποδοσφαίρου.Ισως αυτόν θα διάλεγα και για πενταετές συμβόλαιο.Αν και γενικότερα πιστεύω στους παίκτες της ομάδας μου και δεν είμαι από αυτούς που λαχταρούν άλλους μεσούσης της σεζόν.Το καλοκαίρι θα δούμε ποιος θα έρθει.
4) Ποια είναι τα τοπ 3 πράγματα που σε εκνευρίζουν στη μπάλα σήμερα και ποια τα τοπ 3 πράγματα που σε εκνευρίζουν από φίλους/οπαδούς της Γιοβέντους και γιατί;
Με εκνευρίζει η αποθέωση του τίποτα.Παιχτάκια της σειράς γίνονται σταρς σε μια νύχτα.Με εκνευρίζει,επίσης, που οι υπέρμετρες σπατάλες από συγκεκριμενες ομάδες χωρίς πλάνο έχουν χαλάσει την πιάτσα.Ομάδες σαν την Παρί,καταφέρνουν και παραμένουν στο προσκήνιο χωρίς να έχουν το know how και τη μεθοδικότητα άλλων ομάδων.Αυτό που με εκνευρίζει όμως περισσότερο,και με στεναχωρεί συνάμα,είναι ότι οι νέοι παίκτες πλεον, είναι φτερό στον άνεμο,έρμαια των μανατζερς και δεν έχουν κανένα υπόβαθρο σαν προσωπικότητες.Η έκρηξη των social mediα έχει συμβάλει τρομερά σε αυτό.Μιλάμε βέβαια για ένα μαζικά κοινωνικό φαινόμενο που δεν έχει να κάνει μόνο με τον αθλητισμό αλλά και την κοινωνία εν γένει.Έχουμε γεμίσει παλαβούς και παλαβές.Είναι πολύ εύκολο είναι να την πατήσει ένας 20χρονος ποδοσφαιριστής,που δεν έχει ανοίξει ένα βιβλίο στη ζωή του και έχει όλα τα φώτα πάνω του.
5) Τι φάση ο Ντιμπάλα για σένα; Θα μείνει για πάντα στη Γιούβε; Θα ξεπεράσει τον Ντελ Πιέρο; Τον πιστεύεις για χρυσή μπάλα;
Ο Ντιμπάλα για τον γιουβεντίνο είναι ένα τεράστιο στοίχημα.Είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ομάδας,πήρε τη φανέλα με το δέκα και περιμένουμε πολλά από αυτόν.Έχει το ταλέντο για να μπει στο πάνθεον και ήδη έχει γράψει τη δική του μικρή ιστορία με τα ασπρόμαυρα.Συναισθηματικά όμως ακόμα ο γιουβεντίνος δεν έχει επενδύσει πάνω του 100%,καθώς όλοι βλέπουμε πόσο εύκολα γίνονται μεταγραφές-μεγατόνων πλέον.Κανείς δε βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι θα μείνει για χρόνια στην ομάδα.Αυτό που κατάφερε ο Ντελ Πιέρο δεν έχει προηγούμενο.Είτε σαν το μεγαλύτερο ταλέντο(1996),είτε σαν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στον κόσμο(2000),είτε ως αλλαγή πολυτελείας(2006),είτε στη Serie B(2007),είτε ως βετεράνος αρχηγός πάντα προσκυνούσε τη φανέλα.Ήταν ο βασιλιάς της αλλά και ο πρώτος υπηρέτης της ταυτόχρονα.Κανείς δεν θα τον προσπεράσει ποτέ.Και 5 Champions League να πάρει μόνος του.Η Χρυσή Μπάλα είναι ένα βραβείο που υποκινείται και από εξωαγωνιστικούς παράγοντες,οπότε δε με αφορά ιδαίτερα σαν θεσμός.Ασχολούμαι με τους ομαδικούς τίτλους.
6) Πιστεύεις στην προϊστορία; Εννοώ τι ρόλο πιστεύεις ότι θα παίξει η καλή δικιά σας προιστορία σε νοκ-άουτ και η καλή δικιά μας προιστορία σε τελικούς.
Η προιστορία δίνει μια ψυχολογική ώθηση πριν το ματς,αλλά από τη στιγμή που ο διαιτητής σφυρίξει την έναρξη όλα παυουν να μετράνε.Ειδικά οταν μιλάμε για δύο τέτοιες φανέλες.Αυτός που το θέλει περισσότερο και αυτός που θα εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες του άλλου θα προκριθεί.Ας γίνουν δύο όμορφα ματς,χωρίς αλλοιώσεις και ευτράπελα,και ας προκριθεί ο καλύτερος.
Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση φίλε μου."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
1) Ποιά ήταν η σεζόν ή το ματς που έγινες φίλος της Ρεάλ; Τι σημαίνει για σένα Ρεάλ Μαδρίτης και Σαντιάγκο Μπερναμπέου;
Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι ακριβώς. Ήταν σίγουρα πάντως κάποιες βραδιές Champions League με Σωτηρακόπουλο-Σπυρόπουλο στη περιγραφή. Ζιντάν, Ρομπέρτο Κάρλος, Ρονάλντο, Φίγκο, Ραούλ, Γκούτι, Κασίγιας ήταν too much για μένα θυμάμαι σε αυτές τις φορές που τύχαινε να χαζέψω μπάλα και σιγά σιγά άρχισε να με απασχολεί αυτή η ομάδα. Κάποια από αυτά τα ματς ήταν και τα ματς μεταξύ μας το 2004/2005. Ξεκίνησα να θαυμάζω σαν έφηβος τους παιχταράδες της χωρίς να καταλαβαίνω από συστήματα, τακτικές κλπ και κόλλησα.
Ρεάλ Μαδρίτης σημαίνει πόρωση, αφοσίωση, μάχη μέχρι το τελευταίο
δευτερόλεπτο, αυτοθυσία, αλληλουποστήριξη και πολύ υψηλές απαιτήσεις.
Ξέρω ότι πολλοί πιστεύουν ότι είμαστε Ρεάλ για τα αποτελέσματα της αλλά
αυτό δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα. Άλλωστε μέχρι και το τελικό
στη Λισσαβόνα ήταν μια εξαιρετικά στείρα περίοδος για την Ρεάλ.
Σαντιάγκο Μπερναμπέου είναι ένα απολύτως δίκαιο γήπεδο με τις πιο υψηλές απαιτήσεις σε όλο τον κόσμο. Συχνά-πυκνά διαφωνώ με πολλούς φίλους της Ρεάλ για την τάση του Μπερναμπέου να αποδοκιμάζει τους παίχτες μας καθώς σέβομαι όσο τίποτα το γήπεδο αυτό. Άλλωστε θεωρώ ότι οι παίχτες για τον κόσμο αυτό πρέπει να παίζουν καταρχάς και όχι για τα χρήματα ή την διοίκηση.
Όποιος δεν παίζει καλά σε βάθος χρόνου «αξίζει» την αποδοκιμασία του κόσμου προκειμένου να κινητοποιηθεί και να ανεβάσει την απόδοση του. Του ίδιου κόσμου που α) θα τον αποθεώσει όταν παίζει καλά, β) που θα τον υπερασπιστεί εάν κάποιοι ελάχιστοι τον αποδοκιμάζουν χωρίς να το αξίζει πραγματικά (όπως έγινε με Ρονάλντο φέτος που αποδοκιμασίες καλύφθηκαν από ιαχές υποστήριξης), γ) που θα αποθεώσει τους αντιπάλους που το αξίζουν (π.χ Ροναλντίνιο, Ινιέστα), δ) που μαζεύτηκε κατά χιλιάδες να υποστηρίξει το λεωφορείο με τους παίχτες πριν το ματς με την PSG με την ομάδα να βρίσκεται στο -17 στο πρωτάθλημα. Θεωρώ την αγάπη/αποθέωση του Μπερναμπέου την ύψιστη τιμή για ένα παίχτη και αυτό έρχεται με ένα τίμημα: είναι γαμημένα δύσκολο.
2) Τι σε παρακίνησε να ξεινήσεις την fanpage που τρέχεις και πώς βλέπεις την όλη τάση με τις δεκάδες σελίδες που ανοίγουν κ κλείνουν κατά καιρούς; Πόσες πραγματικά προσφέρουν κάτι;
Ξεκίνησα να την ψάχνω με σελίδες της Ρεάλ στο facebook στη 2η χρονιά του Αντσελόττι το 2014/2015 όπου η ομάδα είχε τεράστιο πρόβλημα να κερδίζει τα μεγάλα ματς με τον Ρονάλντο να είναι αρκετά κακός σχεδόν σε όλα. Κανείς δεν το αναγνώριζε αυτό, όλοι αποθέωναν το οτιδήποτε, κανείς δεν έβλεπε λάθη και αν τους έλεγες κάτι έλεγαν ότι είσαι αντι-Ρεάλ ή/και Μπαρτσελόνα. Ήταν πολύ βαρετό, προσωπολατρικό προς τον Ρονάλντο, άμπαλο και φανατικά υποκειμενικό. Οπότε είπα «όχι ρε φίλε, δεν είναι κατάσταση αυτή» και είπα να ανοίξω μια δικιά μου στην οποία θα κάνουμε το χαβαλέ μας, θα προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και ΔΕΝ θα μισούμε φίλους άλλων ομάδων. Κάτι που στις υπάρχουσες Ρεαλοσελίδες ήταν η νόρμα. Σχεδόν 2 χρόνια μετά κρατάμε την ίδια λογική, banάρουμε όσους προσβάλλουν σε προσωπικό επίπεδο ανεξαρτήτως ομάδας που υποστηρίζουν και προσπαθώ να την ψάχνω όσο περισσότερο γίνεται.
Ουδέν περαιτέρω σχόλιο για τις σελίδες που κλείνουν γιατί καλά κάνουν που κλείνουν.
3) Τι αίσθηση έχεις για τη σύγκρουση των προημιτελικών Ρεάλ-Γιούβε; Θέλω να μου πεις και την αίσθηση που είχες πριν τον περυσινό τελικό.
Κοίτα, σκατά πήγε η χρονιά φέτος έτσι όπως τα κάναμε αλλά έχω πίστη στην ομάδα ότι έχει τα φόντα να περάσει τη Γιούβε. Τα έχουμε πάει εξαιρετικά καλά στα νοκ-άουτ ματς τα τελευταία 4 χρόνια και θεωρώ ότι αυτό μπορεί να συνεχιστεί. Θα είναι 2 πολύ δύσκολα ματς τα οποία κριθούν στο κατά πόσο οι επιθετικοί θα μετατρέψουν σε γκολ τις φάσεις τις οποίες θα δημιουργήσουν για αυτούς οι συμπαίκτες τους. Από τη μια ο Ρονάλντο σε εμάς και από την άλλη οι Ντιμπάλα-Ιγκουαίν σε εσάς. Μεγάλο ρόλο θα παίξει φυσικά και η μάχη τακτικών ανάμεσα σε Ζιντάν-Αλέγκρι. Πολλά τα παράπονα από μας από τον Ζιζού αλλά αν μη τι άλλο στα μεγάλα ματς τα έχει πάει εξαιρετικά και ευελπιστούμε σε 2 ακόμα «τακτικές νίκες».
Η αίσθηση μου πριν τον τελικό ήταν επίσης καλή. Θα έλεγα πολύ καλύτερη μάλιστα. Έχοντας κερδίσει Μπάγερν, Ατλέτικο και με το πρωτάθλημα στα χέρα μας μετά από τόσο καιρό ανέμενα νίκη. Η πρόβλεψη μου ήταν 2-1 αν θυμάμαι καλά.
- Ποιά είναι η γνώμη σου για τη φετινή Γιουβέντους σε σύγκριση με την περυσινή; Που υστερεί και ποιά είναι τα όπλα της;
Θα είμαι ειλικρινής και θα πω ότι δεν έχω παρακολουθήσει αρκετά τη φετινή Γιούβε ώστε να εκφέρω άποψη. Νόμιζα ότι έχετε λίγο κατώτερη από τη περσυνή άμυνα αλλά δεν ισχύει τελικά. Έχετε καλύτερη επίθεση και οι Ντάγκλας Κόστα-Κουαδράδο είναι 2 μεγάλα ατού σε ταχύτητα και δημιουργία φάσεων. Νομίζω υστερεί στο κέντρο όπου παρατάσσετε κάποιους παίχτες που θεωρώ ότι…θα μπορούσατε και καλύτερα σε αυτό το επίπεδο. Όπλα είναι η άμυνα, τα στημμένα, αυτός ο δαίμονας ο Ντιμπάλα και φυσικά ο Γκονζάλο. - Ποιούς παίκτες της Γιουβέντους φοβάται ο φίλος της Ρεάλ και ποιούς θα χαρεί να δει στην ενδεκάδα της με το σφύριγμα της έναρξης; Δεν ξέρω για τον φίλο της Ρεάλ αλλά εγώ ανησυχώ για τον Ντιμπάλα και τον Ιγκουαίν. Ο πρώτος «μόνος του» απέκλεισε τη Μπαρτσελόνα πέρσυ και ο 2ος είναι στο τοπ 5 επιθετικών τα τελευταία χρόνια. Λίγο να βρεθούν στη κατάλληλη θέση μπορούν να σκοτώσουν. Και θα το κάνουν. Θα χαρώ να δω τον Κεντίρα τον οποίο θεωρώ μέτριο παίκτη από όταν έπαιζε με εμάς.
- Ως ισπανόφιλος,ποιά η γνώμη σου για το ιταλικό ποδόσφαιρο και πρωτάθλημα εν έτει 2018.Εδώ και μια δεκαετία ζούμε αντίθετες πορείες ως ποδοσφαιρικές χώρες.Πού οφείλεται αυτό,κατά τη γνώμη σου;
Κοίτα, δεν έχω κάποιο πρόβλημα με το Ιταλικό ποδόσφαιρο ούτε το θεωρώ κακό ας πούμε, απλά δεν με τράβηξε σχεδόν ποτέ προσωπικά εμένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα και τις ένδοξες εποχές του Ιταλικού ποδοσφαίρου, τις εποχές που υπήρχαν πολλές διεκδικήτριες τίτλου με τους παιχταράδες στα ντουζένια τους κλπ κλπ. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και φέτος όπου έχω ένα βλέφαρο στο τι θα κάνει ο Ντιμπαλά, η Νάπολι, η Ρόμα, ο Ικάρντι, ο Ιγκουαίν αλλά εντελώς αποσπαματικά. Καλό είναι που η Γιούβε δεν το έχει πάρει ακόμα φυσικά. Σε πολλά πράγματα οφείλεται αυτό: α) η Γιούβε π.χ δεν είχε τόσο υψηλό ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα αυτά τα χρόνια. Κατανοώ ότι είναι γαμάτο να παίρνει φαλάγγι τις παραδοσιακές αντιπάλους του κανείς αλλά στη τελική κατά της είναι που Ίντερ-Μίλαν παραπαίουν, β) Δεν υπάρχει ένας Ρονάλντο-Μέσσι και δεν αναφέρομαι στις ικανότητες των 2 παιχτών μόνο αλλά και στην ενασχόληση από τα Media, την επιθυμία παιχτών να αγωνιστούν με αυτούς ή εναντίον τους και όλα αυτά τα γύρω-γύρω που έχουν κερδίσει οι 2 ομάδες που τους έχουν, γ) πολύ λιγότερο χρήμα πέφτει στην Ιταλία επίσης π.χ στα τηλεοπτικά. δ) σχετικά γρήγορα αλλάζουν προπονητές και ολόκληρες ομάδες, ε) η Γιουβέντους δείχνει ψιλοανίκητη, δεν είναι υπέρ ενός πρωταθλήματος γενικά αυτό.
Σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση σου και αντεύχομαι και εγώ να κερδίσει ο καλύτερος χωρίς διαιτητικά ευτράπελα, τραυματισμούς και οτιδήποτε άλλο εξωαγωνιστικό.
Σαντιάγκο Μπερναμπέου είναι ένα απολύτως δίκαιο γήπεδο με τις πιο υψηλές απαιτήσεις σε όλο τον κόσμο. Συχνά-πυκνά διαφωνώ με πολλούς φίλους της Ρεάλ για την τάση του Μπερναμπέου να αποδοκιμάζει τους παίχτες μας καθώς σέβομαι όσο τίποτα το γήπεδο αυτό. Άλλωστε θεωρώ ότι οι παίχτες για τον κόσμο αυτό πρέπει να παίζουν καταρχάς και όχι για τα χρήματα ή την διοίκηση.
Όποιος δεν παίζει καλά σε βάθος χρόνου «αξίζει» την αποδοκιμασία του κόσμου προκειμένου να κινητοποιηθεί και να ανεβάσει την απόδοση του. Του ίδιου κόσμου που α) θα τον αποθεώσει όταν παίζει καλά, β) που θα τον υπερασπιστεί εάν κάποιοι ελάχιστοι τον αποδοκιμάζουν χωρίς να το αξίζει πραγματικά (όπως έγινε με Ρονάλντο φέτος που αποδοκιμασίες καλύφθηκαν από ιαχές υποστήριξης), γ) που θα αποθεώσει τους αντιπάλους που το αξίζουν (π.χ Ροναλντίνιο, Ινιέστα), δ) που μαζεύτηκε κατά χιλιάδες να υποστηρίξει το λεωφορείο με τους παίχτες πριν το ματς με την PSG με την ομάδα να βρίσκεται στο -17 στο πρωτάθλημα. Θεωρώ την αγάπη/αποθέωση του Μπερναμπέου την ύψιστη τιμή για ένα παίχτη και αυτό έρχεται με ένα τίμημα: είναι γαμημένα δύσκολο.
2) Τι σε παρακίνησε να ξεινήσεις την fanpage που τρέχεις και πώς βλέπεις την όλη τάση με τις δεκάδες σελίδες που ανοίγουν κ κλείνουν κατά καιρούς; Πόσες πραγματικά προσφέρουν κάτι;
Ξεκίνησα να την ψάχνω με σελίδες της Ρεάλ στο facebook στη 2η χρονιά του Αντσελόττι το 2014/2015 όπου η ομάδα είχε τεράστιο πρόβλημα να κερδίζει τα μεγάλα ματς με τον Ρονάλντο να είναι αρκετά κακός σχεδόν σε όλα. Κανείς δεν το αναγνώριζε αυτό, όλοι αποθέωναν το οτιδήποτε, κανείς δεν έβλεπε λάθη και αν τους έλεγες κάτι έλεγαν ότι είσαι αντι-Ρεάλ ή/και Μπαρτσελόνα. Ήταν πολύ βαρετό, προσωπολατρικό προς τον Ρονάλντο, άμπαλο και φανατικά υποκειμενικό. Οπότε είπα «όχι ρε φίλε, δεν είναι κατάσταση αυτή» και είπα να ανοίξω μια δικιά μου στην οποία θα κάνουμε το χαβαλέ μας, θα προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και ΔΕΝ θα μισούμε φίλους άλλων ομάδων. Κάτι που στις υπάρχουσες Ρεαλοσελίδες ήταν η νόρμα. Σχεδόν 2 χρόνια μετά κρατάμε την ίδια λογική, banάρουμε όσους προσβάλλουν σε προσωπικό επίπεδο ανεξαρτήτως ομάδας που υποστηρίζουν και προσπαθώ να την ψάχνω όσο περισσότερο γίνεται.
Ουδέν περαιτέρω σχόλιο για τις σελίδες που κλείνουν γιατί καλά κάνουν που κλείνουν.
3) Τι αίσθηση έχεις για τη σύγκρουση των προημιτελικών Ρεάλ-Γιούβε; Θέλω να μου πεις και την αίσθηση που είχες πριν τον περυσινό τελικό.
Κοίτα, σκατά πήγε η χρονιά φέτος έτσι όπως τα κάναμε αλλά έχω πίστη στην ομάδα ότι έχει τα φόντα να περάσει τη Γιούβε. Τα έχουμε πάει εξαιρετικά καλά στα νοκ-άουτ ματς τα τελευταία 4 χρόνια και θεωρώ ότι αυτό μπορεί να συνεχιστεί. Θα είναι 2 πολύ δύσκολα ματς τα οποία κριθούν στο κατά πόσο οι επιθετικοί θα μετατρέψουν σε γκολ τις φάσεις τις οποίες θα δημιουργήσουν για αυτούς οι συμπαίκτες τους. Από τη μια ο Ρονάλντο σε εμάς και από την άλλη οι Ντιμπάλα-Ιγκουαίν σε εσάς. Μεγάλο ρόλο θα παίξει φυσικά και η μάχη τακτικών ανάμεσα σε Ζιντάν-Αλέγκρι. Πολλά τα παράπονα από μας από τον Ζιζού αλλά αν μη τι άλλο στα μεγάλα ματς τα έχει πάει εξαιρετικά και ευελπιστούμε σε 2 ακόμα «τακτικές νίκες».
Η αίσθηση μου πριν τον τελικό ήταν επίσης καλή. Θα έλεγα πολύ καλύτερη μάλιστα. Έχοντας κερδίσει Μπάγερν, Ατλέτικο και με το πρωτάθλημα στα χέρα μας μετά από τόσο καιρό ανέμενα νίκη. Η πρόβλεψη μου ήταν 2-1 αν θυμάμαι καλά.
- Ποιά είναι η γνώμη σου για τη φετινή Γιουβέντους σε σύγκριση με την περυσινή; Που υστερεί και ποιά είναι τα όπλα της;
Θα είμαι ειλικρινής και θα πω ότι δεν έχω παρακολουθήσει αρκετά τη φετινή Γιούβε ώστε να εκφέρω άποψη. Νόμιζα ότι έχετε λίγο κατώτερη από τη περσυνή άμυνα αλλά δεν ισχύει τελικά. Έχετε καλύτερη επίθεση και οι Ντάγκλας Κόστα-Κουαδράδο είναι 2 μεγάλα ατού σε ταχύτητα και δημιουργία φάσεων. Νομίζω υστερεί στο κέντρο όπου παρατάσσετε κάποιους παίχτες που θεωρώ ότι…θα μπορούσατε και καλύτερα σε αυτό το επίπεδο. Όπλα είναι η άμυνα, τα στημμένα, αυτός ο δαίμονας ο Ντιμπάλα και φυσικά ο Γκονζάλο. - Ποιούς παίκτες της Γιουβέντους φοβάται ο φίλος της Ρεάλ και ποιούς θα χαρεί να δει στην ενδεκάδα της με το σφύριγμα της έναρξης; Δεν ξέρω για τον φίλο της Ρεάλ αλλά εγώ ανησυχώ για τον Ντιμπάλα και τον Ιγκουαίν. Ο πρώτος «μόνος του» απέκλεισε τη Μπαρτσελόνα πέρσυ και ο 2ος είναι στο τοπ 5 επιθετικών τα τελευταία χρόνια. Λίγο να βρεθούν στη κατάλληλη θέση μπορούν να σκοτώσουν. Και θα το κάνουν. Θα χαρώ να δω τον Κεντίρα τον οποίο θεωρώ μέτριο παίκτη από όταν έπαιζε με εμάς.
- Ως ισπανόφιλος,ποιά η γνώμη σου για το ιταλικό ποδόσφαιρο και πρωτάθλημα εν έτει 2018.Εδώ και μια δεκαετία ζούμε αντίθετες πορείες ως ποδοσφαιρικές χώρες.Πού οφείλεται αυτό,κατά τη γνώμη σου;
Κοίτα, δεν έχω κάποιο πρόβλημα με το Ιταλικό ποδόσφαιρο ούτε το θεωρώ κακό ας πούμε, απλά δεν με τράβηξε σχεδόν ποτέ προσωπικά εμένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα και τις ένδοξες εποχές του Ιταλικού ποδοσφαίρου, τις εποχές που υπήρχαν πολλές διεκδικήτριες τίτλου με τους παιχταράδες στα ντουζένια τους κλπ κλπ. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και φέτος όπου έχω ένα βλέφαρο στο τι θα κάνει ο Ντιμπαλά, η Νάπολι, η Ρόμα, ο Ικάρντι, ο Ιγκουαίν αλλά εντελώς αποσπαματικά. Καλό είναι που η Γιούβε δεν το έχει πάρει ακόμα φυσικά. Σε πολλά πράγματα οφείλεται αυτό: α) η Γιούβε π.χ δεν είχε τόσο υψηλό ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα αυτά τα χρόνια. Κατανοώ ότι είναι γαμάτο να παίρνει φαλάγγι τις παραδοσιακές αντιπάλους του κανείς αλλά στη τελική κατά της είναι που Ίντερ-Μίλαν παραπαίουν, β) Δεν υπάρχει ένας Ρονάλντο-Μέσσι και δεν αναφέρομαι στις ικανότητες των 2 παιχτών μόνο αλλά και στην ενασχόληση από τα Media, την επιθυμία παιχτών να αγωνιστούν με αυτούς ή εναντίον τους και όλα αυτά τα γύρω-γύρω που έχουν κερδίσει οι 2 ομάδες που τους έχουν, γ) πολύ λιγότερο χρήμα πέφτει στην Ιταλία επίσης π.χ στα τηλεοπτικά. δ) σχετικά γρήγορα αλλάζουν προπονητές και ολόκληρες ομάδες, ε) η Γιουβέντους δείχνει ψιλοανίκητη, δεν είναι υπέρ ενός πρωταθλήματος γενικά αυτό.
Σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση σου και αντεύχομαι και εγώ να κερδίσει ο καλύτερος χωρίς διαιτητικά ευτράπελα, τραυματισμούς και οτιδήποτε άλλο εξωαγωνιστικό.
