Τέλος Μουντιάλ και ας κάνουμε ένα μίνι απολογισμό.Το τουρνουά ξεκίνησε εντυπωσιακά,με ωραία ματς και πολλά γκολ.Όπως σε κάθε παγκόσμιο κύπελλο έιδαμε ομάδες-έκπληξη,ομαδες-απογοήτευση,ομάδες με τον αέρα του φαβορί και τη διοργανώτρια.
Από τη φάση των ομίλων και μετά,το θέαμα εξανεμίστηκε και η τακτική πήρε τα ηνία.Δυνατές ομάδες αλλά με αυτοσκοπό το αποτέλεσμα.Πολύ παράταση,πολλά πέναλντις.
Προσωπικά,όπως και πολύς κόσμος θεωρούσα ως πρώτο φαβορί τη Γερμανία.Έχει τον κορμό της Μπάγερν,που είναι όλοι πρωταθλητές,έχουν χάσει ημιτελικούς τόσες φορές τα τελευταία χρόνια...ε κάποτε θα ερχόνταν το τέταρτο αστέρι.Schweinsteiger,Neuer,Muller,Klose,Lahm και λοιποί.Μιλάμε για μεγάλους ποδοσφαιριστές.Άξιοι πρωταθλητές κόσμου νομίζω,που μόνο η Ολλανδία θα μπορούσε να καταβάλει,υπο προϋποθέσεις.Οι οράνιε παρουσίασαν μια αξιοζήλευτη ομάδα,που χάρισε ορισμένα από τα καλύτερα γκολ της διοργάνωσης,συντρίβοντας μάλιστα την τέως πρωταθλήτρια Ισπανία στην πρεμιέρα του ομίλου με 5-1.Ρόμπεν,Φαν Πέρσι έκαναν μεγάλο Μουντιάλ ενώ και η νέα φουρνία στα μετόπισθεν έκλεψε τις εντυπώσεις,με την ωριμότητα που έδειξε στα δύσκολα,παρά το ότι έφαγε τα μούτρα της με την Αυστραλία,για παράδεγμα.
Αποκλείστηκε όμως στα πέναλτις από την Αργεντινή,η οποία ήταν το μεγαλύτερο παρόδοξο του Μουντιάλ.Μια ομάδα συμπαγής και δυσκολοκατάβλητη πίσω,αλλά βραδύκαυστη και καθόλου ευφάνταστη μπροστά.Από το 1994 που παρακολουθώ τα Μουντιάλ δε θυμάμαι πιο βαρετή Αργεντινή.Στους ομίλους καθαρισαν ο Μέσι με σβηστές μηχανές και ο Ντι Μαρία,που ήταν σε μεγάλη φόρμα μέχρι τον τραυματισμό του.Από εκεί και πέρα,μόνο η εμβληματική μορφή του Χαβιέ Μασεράνο κοιτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο στα μάτια.
Ο Μέσι.βρέθηκε σε καλή κατάσταση σε αυτό το Μουντιάλ,αλλά παρασύρθηκε από την αβάσταχτη μετριοτήτα της ομάδας και δεν μπόρεσε να αφήσει στο στίγμα του στις μεγάλες στιγμές της διοργάνωσης.Το βραβείο της Χρυσής Μπάλας που πήρε,δε μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο.Μιλάμε για ένα ντροπιαστικό ξεμπρόστιασμα της FIFA και ταυτόχρονα ασέβεια μπρος σε παίκτες όπως ο Χάμες Ροντρίγκεζ,ο Μιούλερ και ο Ρόμπεν που ομόρφυναν το τουρνουά σε πιο καίρια σημεία του.Και να το σήκωνε η Αργεντινή,ο Μέσι δεν έκανε το τουρνουά που έκανε ο Μαραντόνα το 1986,χωρίς να έχει ένα κάρο παιχταράδες δίπλα του.Ας δοκιμάσει στο επόμενο,προλαβαίνει ακόμα...
Από τις υπόλοιπες ομάδες οι λατίνοι,όπως αναμενόταν εντυπωσίασαν αλλά αποκλείστηκαν λόγω απειρίας και τύχης.Ιδιαίτερα Χιλή και Μεξικό άφησαν εξαιρετικές εντυπώσεις.Για την έκπληξη της διοργάνωσης,Κόστα Ρίκα δε σχημάτισα και την καλύτερη εικόνα,καθώς το θέαμα που παρουσίασε ήταν άσχημο,αν και πρέπει όλοι μας να παραδεχτούμε,ότι για να της βάλεις γκολ πρέπει να ιδρώσεις.Οι λοιποί ευρωπαίοι,πλην της Γαλλίας και του Βελγίου απογοήτευσαν ενώ ασιάτες και αφρικάνοι παρουσιάστηκαν κατώτεροι του αποδεκτού.
Η Ελλάδα,παρουσίασε πάνω κάτω αυτό που περιμέναμε.Έκανε κακή πρεμιέρα,αλλά στην πορεία βρήκε τα βήματα της και δίκαια προκρίθηκε στους 16,όπου και αποκλείστηκε από την Κόστα Ρίκα,η οποία είχε το κοκαλάκι της νυχτερίδας στα πέναλτις.Φαίνεται πως υπάρχει φως στον ορίζοντα πάντως με την ελληνική ομάδα καθώς ο Ρανιέρι,έχει νέο σε ηλικία υλικό που χαλυβδώνεται και άλλο που...έρχεται.Εμβληματική μορφή για ακόμα ένα τουρνουά ο Καραγκούνης.
Πάμε στη διοργανώτρια Βραζιλία τώρα.Αυτό το πράγμα με τους διοργανωτές πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.Δηλαδή επειδή,η Nike έχει σπρώξει ένα σκασμό λεφτά στο Νεϊμάρ και οι βραζιλιάνοι των φαβέλων,πρέπει να χαρούν(που πολλοί από αυτούς χάρηκαν για τον αποκλεισμό της),ντε και καλά να προχωρήσει.Όπως χάλασε το Μουντιάλ του 2002 με την Ν.Κορέα,αυτό πήγε να γίνει και φέτος.Φαλτσοσφυρίγματα,τύχη και «φανέλα» έφεραν τους χειρότερους σελεσάο των τελευταίων δεκαετιών στην τετράδα,όπου και επήλθε,βέβαια,ποδοσφαιρική Θειά Δίκη με τα γερμανικά πάντσερ να τους αποκλείουν με το βαρύτερο και πιο σοκαριστικό σκορ στην ιστορία διοργάνωσης.Τραγική φιγούρα ο άμοιρος Φρεντ,στην πλάτη του οποίου φορτώθηκαν όλες οι αμαρτίες του Σκολάρι.Ατυχία για τον Νεϊμάρ,που ήταν αυτός που έσωζε τα προσχήματα μέχρι τους 8.
Θα κλείσω με την Ιταλία,η οποία και μας αφορά ως σελίδα λόγω των πολλών γιουβεντίνων παικτών.Σκέτο δράμα.Όλα ξεκίνησαν τόσο ελπιδοφόρα με τη νίκη επί της Αγγλίας,με την γκολάρα του Μαρκίζιο και το τηλεκατευθυνόμενο φάουλ του Πίρλο στο δοκάρι να μας ζεσταίνει για τα καλά,αλλά στους άλλους 2 αγώνες το μόνο που έκαναν καλά οι ατζούρι ήταν το να μη δεχτούνε δεύτερο γκολ.Διαδραμάτισε βέβαια και η διαιτησία το ρόλο της στο τελευταίο ματς.καθώς ούτε κόκκινη υπήρχε στον Μαρκίζιο σε καμία περίπτωση,και το βαμπιρ-Σουάρεζ έπρεπε να είχε αποβληθεί.Ήρθε και το γκολ του Γκοντίν με την πλάτη στο 80 κάτι και τελείωσε το παραμύθι.Η αλήθεια είναι πως με τα τρελοκομεία Μπαλοτέλι και Κασάνο μπροστά,να χαλάνε το κλίμα στα αποδυτήρια και με τη γενιά του 90 ακόμα άγουρη και μη πειστική,η ομάδα δε μπορούσε να προχωρήσει πολύ.Αλλά άξιζε να είναι στους 16...
Από τους υπόλοιπους γιουβεντίνους,αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν για μια ακόμα φορά ο Πογκμπά,που ψηφίστηκε καλύτερος νέος παίκτης της διοργάνωσης και πέτυχε και το παρθενικό του γκολ σε τελική φάση.Ο Βιντάλ τα έδωσε όλα με τη Χιλή,πολύ καλά τα πήγε,αν και η πρόσφατη εγχείρηση του δεν του επέτρεψε να κάνει το κάτι παραπάνω και να λάμψει στη διοργάνωση.Ο Ίσλα παρουσιάστηκε πιο σίγουρος για τον εαυτό σε σχέση με το φάντασμα που παρουσιάζει στη Γιουβέντους τα τελευταί δύο χρόνια,αλλά και πάλι όσο περνάει ο καιρός,ο παίκτης Ίσλα της Ουντινέζε δείχνει να χάνεται στη λήθη του παρελθόντος.Ο Λιχτστάινερ έκανε μεστό τουρνουά αποδεικνύοντας την κλάση του,ενώ ο Ασαμόα,αν και είχε τα παράπονα του από τον προπονητή του,λόγω του ότι τον περιόριζε αυστηρά στα ανασταλτικά του καθήκοντα,είχε κάποια καλά διαστήματα και έδωσε και μια ασίστ απέναντι στην Πορτογαλία.Σταθερότατος και ο Κάσερες με τη Ουρουγουάη.Ο ουρουγουανός μπακ βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας και έχει περιόρισει στο ελάχιστο τα λαθάκια που έκανε παλιότερα.
Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή έλαβε τέλος,κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και από σήμερα μπαίνουμε σε Juventus mode.Ξεκινάει η προετοιμασία,το ρόστερ θα παρουσιάζει αρκετές διαφοροποιήσεις σε σχέση με πέρυσι και αυτή η σεζόν θα κρίνει πολλά για το μέλλον της ομάδας.Θα αλλάξει ο Κόντε το 3-5-2; , θα γίνει η υπέρβαση στην Ευρώπη; Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
LaCapolista
Από τη φάση των ομίλων και μετά,το θέαμα εξανεμίστηκε και η τακτική πήρε τα ηνία.Δυνατές ομάδες αλλά με αυτοσκοπό το αποτέλεσμα.Πολύ παράταση,πολλά πέναλντις.
Προσωπικά,όπως και πολύς κόσμος θεωρούσα ως πρώτο φαβορί τη Γερμανία.Έχει τον κορμό της Μπάγερν,που είναι όλοι πρωταθλητές,έχουν χάσει ημιτελικούς τόσες φορές τα τελευταία χρόνια...ε κάποτε θα ερχόνταν το τέταρτο αστέρι.Schweinsteiger,Neuer,Muller,Klose,Lahm και λοιποί.Μιλάμε για μεγάλους ποδοσφαιριστές.Άξιοι πρωταθλητές κόσμου νομίζω,που μόνο η Ολλανδία θα μπορούσε να καταβάλει,υπο προϋποθέσεις.Οι οράνιε παρουσίασαν μια αξιοζήλευτη ομάδα,που χάρισε ορισμένα από τα καλύτερα γκολ της διοργάνωσης,συντρίβοντας μάλιστα την τέως πρωταθλήτρια Ισπανία στην πρεμιέρα του ομίλου με 5-1.Ρόμπεν,Φαν Πέρσι έκαναν μεγάλο Μουντιάλ ενώ και η νέα φουρνία στα μετόπισθεν έκλεψε τις εντυπώσεις,με την ωριμότητα που έδειξε στα δύσκολα,παρά το ότι έφαγε τα μούτρα της με την Αυστραλία,για παράδεγμα.
Αποκλείστηκε όμως στα πέναλτις από την Αργεντινή,η οποία ήταν το μεγαλύτερο παρόδοξο του Μουντιάλ.Μια ομάδα συμπαγής και δυσκολοκατάβλητη πίσω,αλλά βραδύκαυστη και καθόλου ευφάνταστη μπροστά.Από το 1994 που παρακολουθώ τα Μουντιάλ δε θυμάμαι πιο βαρετή Αργεντινή.Στους ομίλους καθαρισαν ο Μέσι με σβηστές μηχανές και ο Ντι Μαρία,που ήταν σε μεγάλη φόρμα μέχρι τον τραυματισμό του.Από εκεί και πέρα,μόνο η εμβληματική μορφή του Χαβιέ Μασεράνο κοιτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο στα μάτια.
Ο Μέσι.βρέθηκε σε καλή κατάσταση σε αυτό το Μουντιάλ,αλλά παρασύρθηκε από την αβάσταχτη μετριοτήτα της ομάδας και δεν μπόρεσε να αφήσει στο στίγμα του στις μεγάλες στιγμές της διοργάνωσης.Το βραβείο της Χρυσής Μπάλας που πήρε,δε μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο.Μιλάμε για ένα ντροπιαστικό ξεμπρόστιασμα της FIFA και ταυτόχρονα ασέβεια μπρος σε παίκτες όπως ο Χάμες Ροντρίγκεζ,ο Μιούλερ και ο Ρόμπεν που ομόρφυναν το τουρνουά σε πιο καίρια σημεία του.Και να το σήκωνε η Αργεντινή,ο Μέσι δεν έκανε το τουρνουά που έκανε ο Μαραντόνα το 1986,χωρίς να έχει ένα κάρο παιχταράδες δίπλα του.Ας δοκιμάσει στο επόμενο,προλαβαίνει ακόμα...
Από τις υπόλοιπες ομάδες οι λατίνοι,όπως αναμενόταν εντυπωσίασαν αλλά αποκλείστηκαν λόγω απειρίας και τύχης.Ιδιαίτερα Χιλή και Μεξικό άφησαν εξαιρετικές εντυπώσεις.Για την έκπληξη της διοργάνωσης,Κόστα Ρίκα δε σχημάτισα και την καλύτερη εικόνα,καθώς το θέαμα που παρουσίασε ήταν άσχημο,αν και πρέπει όλοι μας να παραδεχτούμε,ότι για να της βάλεις γκολ πρέπει να ιδρώσεις.Οι λοιποί ευρωπαίοι,πλην της Γαλλίας και του Βελγίου απογοήτευσαν ενώ ασιάτες και αφρικάνοι παρουσιάστηκαν κατώτεροι του αποδεκτού.
Η Ελλάδα,παρουσίασε πάνω κάτω αυτό που περιμέναμε.Έκανε κακή πρεμιέρα,αλλά στην πορεία βρήκε τα βήματα της και δίκαια προκρίθηκε στους 16,όπου και αποκλείστηκε από την Κόστα Ρίκα,η οποία είχε το κοκαλάκι της νυχτερίδας στα πέναλτις.Φαίνεται πως υπάρχει φως στον ορίζοντα πάντως με την ελληνική ομάδα καθώς ο Ρανιέρι,έχει νέο σε ηλικία υλικό που χαλυβδώνεται και άλλο που...έρχεται.Εμβληματική μορφή για ακόμα ένα τουρνουά ο Καραγκούνης.
Πάμε στη διοργανώτρια Βραζιλία τώρα.Αυτό το πράγμα με τους διοργανωτές πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.Δηλαδή επειδή,η Nike έχει σπρώξει ένα σκασμό λεφτά στο Νεϊμάρ και οι βραζιλιάνοι των φαβέλων,πρέπει να χαρούν(που πολλοί από αυτούς χάρηκαν για τον αποκλεισμό της),ντε και καλά να προχωρήσει.Όπως χάλασε το Μουντιάλ του 2002 με την Ν.Κορέα,αυτό πήγε να γίνει και φέτος.Φαλτσοσφυρίγματα,τύχη και «φανέλα» έφεραν τους χειρότερους σελεσάο των τελευταίων δεκαετιών στην τετράδα,όπου και επήλθε,βέβαια,ποδοσφαιρική Θειά Δίκη με τα γερμανικά πάντσερ να τους αποκλείουν με το βαρύτερο και πιο σοκαριστικό σκορ στην ιστορία διοργάνωσης.Τραγική φιγούρα ο άμοιρος Φρεντ,στην πλάτη του οποίου φορτώθηκαν όλες οι αμαρτίες του Σκολάρι.Ατυχία για τον Νεϊμάρ,που ήταν αυτός που έσωζε τα προσχήματα μέχρι τους 8.Θα κλείσω με την Ιταλία,η οποία και μας αφορά ως σελίδα λόγω των πολλών γιουβεντίνων παικτών.Σκέτο δράμα.Όλα ξεκίνησαν τόσο ελπιδοφόρα με τη νίκη επί της Αγγλίας,με την γκολάρα του Μαρκίζιο και το τηλεκατευθυνόμενο φάουλ του Πίρλο στο δοκάρι να μας ζεσταίνει για τα καλά,αλλά στους άλλους 2 αγώνες το μόνο που έκαναν καλά οι ατζούρι ήταν το να μη δεχτούνε δεύτερο γκολ.Διαδραμάτισε βέβαια και η διαιτησία το ρόλο της στο τελευταίο ματς.καθώς ούτε κόκκινη υπήρχε στον Μαρκίζιο σε καμία περίπτωση,και το βαμπιρ-Σουάρεζ έπρεπε να είχε αποβληθεί.Ήρθε και το γκολ του Γκοντίν με την πλάτη στο 80 κάτι και τελείωσε το παραμύθι.Η αλήθεια είναι πως με τα τρελοκομεία Μπαλοτέλι και Κασάνο μπροστά,να χαλάνε το κλίμα στα αποδυτήρια και με τη γενιά του 90 ακόμα άγουρη και μη πειστική,η ομάδα δε μπορούσε να προχωρήσει πολύ.Αλλά άξιζε να είναι στους 16...
Από τους υπόλοιπους γιουβεντίνους,αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν για μια ακόμα φορά ο Πογκμπά,που ψηφίστηκε καλύτερος νέος παίκτης της διοργάνωσης και πέτυχε και το παρθενικό του γκολ σε τελική φάση.Ο Βιντάλ τα έδωσε όλα με τη Χιλή,πολύ καλά τα πήγε,αν και η πρόσφατη εγχείρηση του δεν του επέτρεψε να κάνει το κάτι παραπάνω και να λάμψει στη διοργάνωση.Ο Ίσλα παρουσιάστηκε πιο σίγουρος για τον εαυτό σε σχέση με το φάντασμα που παρουσιάζει στη Γιουβέντους τα τελευταί δύο χρόνια,αλλά και πάλι όσο περνάει ο καιρός,ο παίκτης Ίσλα της Ουντινέζε δείχνει να χάνεται στη λήθη του παρελθόντος.Ο Λιχτστάινερ έκανε μεστό τουρνουά αποδεικνύοντας την κλάση του,ενώ ο Ασαμόα,αν και είχε τα παράπονα του από τον προπονητή του,λόγω του ότι τον περιόριζε αυστηρά στα ανασταλτικά του καθήκοντα,είχε κάποια καλά διαστήματα και έδωσε και μια ασίστ απέναντι στην Πορτογαλία.Σταθερότατος και ο Κάσερες με τη Ουρουγουάη.Ο ουρουγουανός μπακ βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας και έχει περιόρισει στο ελάχιστο τα λαθάκια που έκανε παλιότερα.
Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή έλαβε τέλος,κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και από σήμερα μπαίνουμε σε Juventus mode.Ξεκινάει η προετοιμασία,το ρόστερ θα παρουσιάζει αρκετές διαφοροποιήσεις σε σχέση με πέρυσι και αυτή η σεζόν θα κρίνει πολλά για το μέλλον της ομάδας.Θα αλλάξει ο Κόντε το 3-5-2; , θα γίνει η υπέρβαση στην Ευρώπη; Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
LaCapolista


