Η κληρωτίδα της 15ης Μαρτίου έμελλε να "σμίξει" την αγαπημένη μας Γιούβε με το βαυαρικό,ποδοσφαιρικό μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Μπάγερν Μονάχου.
Παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα της στη διοργάνωση,η Γιουβέντους κατάφερε με το πέρας του χρόνου να αποκτήσει τη σταθερότητα και την απαραίτητη νοοτροπία,προκειμένου να ανταπεξέλθει στις δύσβατες ατραπούς ενός θεσμού σαν το Champions League.Μια εύκολη νίκη επί της Νόρτζελαντ,η ταπείνωση και ο αποκλεισμός της πρωταθλήτριας Ευρώπης,Τσέλσι με ένα εμφατικό 3-0 στο Juventus Stadium(σε ένα ματς που θα θυμόμαστε για καιρό),και το άκρως "ιταλικό" 0-1 στην Ουκρανία,επί της δυνατής Σαχτάρ του Ντόνετσκ έφερε την ομάδα στους "16".Εκεί,αποφύγαμε τυχούσα τιτανομαχία,η τύχη μας χαμογέλασε και έφερε απέναντι μας,τη σκωτσέζικη Σέλτικ του Γιώργου Σαμαρά.Σκληρή,"τίμια" και πειθαρχημένη ομάδα οι καθολικοί της Γλασκώβης,αλλά η διαφορά στην ποιότητα και η ανωτερότητα της μπιανκονέρο φανέλας,διαδραμάτισε κομβικό ρόλο,προκειμένου η Γιούβε να κερδίσει μια από τις ευκολότερες προκρίσεις στη σύγχρονη ιστορία της σε αυτό το επίπεδο.Κυνικό 0-3 στη Σκωτία,με μια Γιούβε να "μαστιγώνει" σε κάθε ευκαιρία τους φλύαρους γηπεδούχους,χαλαρό και τυπικό 2-0 στο Τορίνο.
Είμαστε στα μέσα του Μάρτη,η σεζόν οδεύει προς το κρίσιμο "κατοστάρι" της και τα πράγματα έχουν ως εξής:
- Το καμπιονάτο φαίνεται πως πολύ δύσκολα θα χαθεί,καθώς η διαφορά απ' το δεύτερο έχει εκτοξευθεί στους 9 πόντους,ενώ η Νάπολι(με τον Καβάνι να μη μπορεί να βρει δίχτυα τελευταία) δεν μπορεί να πείσει ότι έχει τα κότσια να πρεσάρει και να πλησιάσει,σε επικίνδυνο βαθμό,τη Γιούβε.Όσες φορές φέτος και αν κατάφερε να κλείσει τη βαθμολογική ψαλίδα,έχυσε την καρδάρα με το γάλα,με νέα δικιά της γκέλα.Αν η Γιούβε είχε έναν εκτελεστή των 20-25 γκολ μπροστά,η διαφορά τώρα θα ήταν στους 15-20 πόντους,και αυτός είναι ο μόνος λόγος που δεν έχει κατακτήσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα από τώρα.
Προτού αναφερθώ στη Μπάγερν,θα ήθελα να πω δυο κουβέντες,για το πόσο σημαντική αποδεικνύεται αυτή η σεζόν για τον αγαπημένο μας σύλλογο.Η διατήρηση των σκήπτρων στην Ιταλία,ήταν το πρώτο ζητούμενο για τη φετινή χρονιά.Η πολυνίκης του κάλτσιο, Γιούβε πλέον έχει θέσει τις βάσεις για μια μικρή δυναστεία στη γείτονα χώρα,καθώς διοικητική σταθερότητα,δυναμική του νέου γηπέδου και Αντόνιο Κόντε,εγγυώνται μια στιβαρότητα και μια σιγουριά,που μυρίζουν τίτλους από...χιλιόμετρο.Οι παίκτες της ομάδας,αρχίζουν να αποκτούν χαρακτήρα πρωταθλητή και αυτό βγαίνει στο γήπεδο.Παίκτες,οι οποίοι,μέχρι πρότινος,θεωρούνταν καλοί,υποσχόμενοι,επαρκείς και συμπαθητικοί,τώρα αντιμετωπίζονται με σεβασμό και δέος σε πολλές περιπτώσεις.Ο Μαρκίζιο εώς το καλοκαίρι θεωρούνταν ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια κάθε προπονητή.Σήμερα είναι ένα από τα δυνατότερα χαφ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και ο νο.1 σε αξία παίκτης της ομάδας στο transfermarkt.O Κιελίνι,που πολλοί δε θεωρούσαν ότι έχει τα φόντα για να διαδεχθεί τον Καναβάρο και το Νέστα στη Σκουάντρα Ατζούρα,έχει σιγήσει όλους τους αμφισβητίες του και διδάσκει,εδώ και καιρό,πως παίζεται η θέση.Μπονούτσι(πιο ώριμος από ποτέ),Μπαρτζάλι(κυριολεκτικά αλάνθαστος) ακολουθούν από κοντά.
Με λίγα λόγια,μέσα σε 2 σεζόν,ο Κόντε και η ώθηση της διοίκησης και του κόσμου χαλύβδωσε και γιγάντωσε εκ νέου ένα πληγωμένο θηρίο,που μέχρι πριν 2 χρόνια έσερνε το πληγωμένο,απ'το καλτσιόπολις,κουφάρι του,αφήνοντας του επιτήδειους σκευωρούς να λυμαίνονται το άμοιρο κάλτσιο.
- Και αφού λοιπόν το νερό φαίνεται να έχει μπει στο αυλάκι στην Ιταλία,ας πούμε και δυο λόγια για την πρόκληση που λέγεται Champions League και Μπάγερν Μονάχου.Σίγουρα η κλήρωση δε μπορεί να χαρακτηριστεί ευνοϊκή,μιας και οι βαυαροί είναι μια πανίσχυρη ομάδα,με ελάχιστα μειονεκτήματα(τα οποία όμως είμαι σίγουρος ότι ο Κόντε και οι συνεργάτες του θα μελετήσουν μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας.),που στη μέρα της μπορεί να σε εκθέσει ανεπανόρθωτα.Χάβι Μαρτίνες – Σβαϊνστάιγκερ - Γκουστάβο δεσπόζουν στο κέντρο,τροφοδοτώντας παίκτες παγκοσμίου κλάσεως όπως ο Ρόμπεν,ο Ριμπερί και ο Κροος.
Το έργο των μπιανκονέρι δε θα είναι καθόλου εύκολο σε αυτή τη σειρά αγώνων,καθώς πέρα της αναμφισβήτητης ποιότητας που έχουν οι βαυαροί,έχουν και ένα περαιτέρω πλεονέκτημα σε σχέση με τη Γιουβέντους.Τις περισσότερες παραστάσεις από ματς τέτοιας επικινδυνότητας και σημασίας.Η Μπάγερν στο πρόσφατο παρελθόν έχει καταφέρει με τον παρών κορμό,εμφατικές προκρίσεις απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους και πέρυσι από συγκυρία και μόνο(κατά την άποψη μου,πάντα) έχασε τη Μεγάλη Κούπα.Έχει παίκτες που κάνουν πρωταθλητισμό για χρόνια και παρουσιάζουν αξιοζήλευτη αυτοπεποίθηση και αρετές στο γήπεδο,όταν η μπάλα ζυγίζει τόνους.Η Γιούβε,έχει δυο παίκτες-σύμβολα(Μπουφόν,Πίρλο),που χαίρουν του σεβασμού ολόκληρης της ποδοσφαιρικής κοινότητας και μια αρμάδα παιχταράδων,που τώρα όμως κάνουν το όνομα τους στο υψηλότερο επίπεδο για τον πολύ τον κόσμο.Η Γιούβε έχει ακόμη να αποδείξει πέντε πράγματα,τα οποία για τη Μπάγερν θεωρούνται δεδομένα.
ΟΜΩΣ!Η πρόκριση θα κριθεί στα 2 ενενηντάλεπτα,οι εντυπώσεις και τα προγνωστικά θα μπουν στο συρτάρι της ιστορίας μετά το σφύριγμα της έναρξης και εμείς αναμένεται να γίνουμε μάρτυρες μιας συγκλονιστικής τιτανομαχίας,μεταξύ δυο εκ των κορυφαίων συλλόγων του ευρωπαϊκού στερεώματος,διαχρονικά.Η Γιουβέντους δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και δεν πρέπει να φοβηθεί κανέναν.Έχουμε άλλωστε,ως πρόσφατο παράδειγμα το περασμένο καλοκαίρι,όταν η Ιταλία του Πραντέλι(με τον κορμό της Γιούβε) επικράτησε κατά κράτος της Γερμανίας(με τον κορμό της Μπάγερν) στον ημιτελικό του Euro μέσα στην έδρα της.
Είναι δεδομένο,ότι η πρόκριση θα κριθεί στο κέντρο.Πίρλο και Σβαινστάιγκερ θα κινούν τα νήματα,Βινταλ-Μαρκίζιο και Γκουστάβο-Μαρτίνεθ(στο δεύτερο ματς αυτός,έχει κάρτες,δε θα παίξει στο πρώτο),θα ψάχνουν για χώρους,προκειμένου να κάνουν τις "ζημιές" που συνηθίζουν.Από εκεί και πέρα,η επιθετική πανδαισία των βαυαρών θα βρει απέναντι της την ιταλική πειθαρχεία και ένα αμυντικό κουαρτέτο (Μπουφόν-Κιελίνι,Μπονούτσι,Μπαρτζάλι),που για να το νικήσεις,πρέπει να ματώσεις.
Όσο πλησιάζουν οι μέρες,η αγωνία θα κορυφώνεται.Η Γιουβέντους μας έχει επιστρέψει στα ευρωσαλόνια και θέλει να θυμίσει σε κάποιους αναιδείς τι σημαίνει Vecchia Signora.Αυτό που ζητάω προσωπικά,είναι δυο εμφανίσεις,εφάμιλλες της ιστορίας και του μεγέθους της Γιούβε.Να κλείσουν οι χώροι,να κρατήσουμε τη μπάλα και να επιχειρήσουμε να χτυπήσουμε όταν και όπως πρέπει.Αν όλα αυτά γίνουν σωστά,θεωρώ ότι θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι,ανεξαρτήτου αποτελέσματος.Μη ξεχνάμε ότι αυτή η Γιούβε δε φτιάχτηκε για να χτυπήσει το Champions League και λείπουν ακόμα 1-2 γρανάζια για να μπορούμε να πούμε ότι πάμε σε αυτό το επίπεδο με τον αέρα του φαβορί.Το ζευγάρι αυτό είναι ο ορισμός του 50-50 και τη διαφορά θα την κάνουν οι προσωπικότητες και τα τακτικά τερτίπια των προπονητών.Ευχόμαστε τα καλύτερα,είμαι αισιόδοξοι και αδημονούμε για το σφύριγμα της έναρξης!
FORZA JUVE
Eπιμέλεια κειμένου : Vecchios Signorios



